Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω

 

Ο Α. δουλεύει δυο δουλειές κι ανάμεσά τους νταντεύει ένα μωρό. Μόνος του είναι μόνο στην τουαλέτα. Μερικές φορές. (Το σημειωματάριό του είναι πάνω στο πλυντήριο δίπλα στη λεκάνη).

Η Β. βρίσκει δουλειές από πόλη σε πόλη. Αφήνει σύντροφο και παιδί κι ακόμη ο στόχος για τα δυο χιλιάρικα στην άκρη δεν πιάστηκε. Τώρα που θα μάθει κινέζικα όμως, όλα θα αλλάξουν.

Ο Γ. ζει σε 25 τετραγωνικά. Λέει θα πιάσει μια δουλειά διεκπεραιωτική για να έχει χρόνο. Μετράει 10 ώρες στη δουλειά, 3 ώρες πηγαινέλα και πόσες κιλοβατώρες καίει το μάτι βράζοντας μακαρόνια.

Η Δ. αποφάσισε να γίνει περσόνα του φέισμπουκ. Μετράει τις μέρες με καρδούλες. Οι Κυριακές λέει, είναι οι χειρότερες. Έχει κι έναν κανελί γάτο, τόσο κοινό που δεν πιάνει ούτε 100 λάικ.

Ο Ε. έγραψε για την προσφυγική κρίση, τον εγκλεισμό και την κλιματική αλλαγή. Τώρα σκέφτεται μήπως γράψει κουήρ ποίηση.

Η Ζ. παλεύει να φύγει από το πατρικό της. Όταν θα έχει το δικό της δωμάτιο όλα θα μπουν σε μια σειρά. Είναι μόλις τριανταεννέα.

Ο Η. ζει στο δίχωρο σαλόνι της μάνας του. Γράφει και διαβάζει όλη μέρα σε μια καφετέρια. Όταν έχει νοτιάδες πονάει η πλάτη του. Εχθές είχε το πρώτο ραντεβού με τον καινούριο ψυχοθεραπευτή.

Η Θ. χρειάζεται να απομονωθεί για να γράψει. Όταν απομονώνεται παθαίνει καταθλιπτικό επεισόδιο και δεν μπορεί να γράψει.

Ο Ι. έχει συνεργείο αυτοκινήτων. Τα χαρτιά είναι μουτζουρωμένα με γράσο. Δεν βγάζει τα γράμματά του.

Η Κ. παντρεύτηκε, έκανε μωρό και οι στίχοι τής έρχονται λίγο πριν την πάρει ο ύπνος. Δεν σημειώνει κανέναν.

Ο Λ. άλλαξε δουλειά πάλι. Περιμένει πότε θα προσαρμοστεί για να στρώσει η ρουτίνα του.

Η Μ. δεν είναι ποιήτρια, δεν είναι πεζογράφος, δεν είναι φωτογράφος, δεν είναι ηθοποιός. Γράφει ποιήματα, πεζά, βγάζει φωτογραφίες και παίζει θέατρο.

Ο Ν. έχει όραμα. Θα φτιάξει τον δικό του εκδοτικό και θα εκδίδει μόνο καλή ποίηση με επιχορήγηση από το κράτος.

Η Ξ. δημοσίευσε ένα κείμενο για τις βραχείες λίστες. Της φάνηκε αδιανόητο που δεν ήταν στη λίστα ο Λ., ο Ε. και η Θ.

Ο Ο. έμαθε ότι είναι άρρωστος. Θα ξαναγράψει όταν το χωνέψει.

Η Π. γκουγκλάρει το όνομά της κάθε πρωί που πίνει καφέ, παρόλο που έχει φτιάξει ειδοποίηση με το όνομά της και τους τίτλους όλων των βιβλίων της. Η τεχνολογία λαθεύει, λέει.

Ο Ρ. πηγαίνει σε όλες τις παρουσιάσεις νέων βιβλίων. Δεν διαβάζει κανένα. Μόλις γυρίσει σπίτι κάνει σελφ τεστ.

Η Σ. μιλάει για τους ποιητές και τις ποιήτριες με το μικρό τους. Λέει ο Οδυσσέας, ο Μίλτος, η Μάτση, η Κική.

Ο Τ. δεν βλέπει Αγγελόπουλο γιατί συμπεριφερόταν άσχημα στο συνεργείο του, Ταρκόφσκι γιατί σκότωσε ένα άλογο, Ταρ γιατί εκμεταλλεύτηκε μια γάτα και Ολίβιε γιατί έκανε τον Οθέλλο με μπλακ φέις.

Η Υ. έγραψε ένα πολύ καλό ποίημα που έχει έναν στίχο που λέει «στ’ αρχίδια μου». Πέταξε το ποίημα γιατί είναι φεμινίστρια.

Ο Φ. κάθε φορά που νιώθει άσχημα, δημοσιεύει ένα ποίημα στο φέισμπουκ.

Η Χ. έχει Δευτέρα ψυχανάλυση, Τρίτη φωτογραφία, Τετάρτη τάνγκο, Πέμπτη κεραμική, Παρασκευή θέατρο, Σάββατο γενική στο σπίτι και Κυριακή βλέπει τη μάνα της.

Ο Ψ. πρέπει να ετοιμάσει βιβλίο. Πέρασαν δύο χρόνια από το προηγούμενο, λέει.

Η Ω. δημοσιεύει με ψευδώνυμο για να μην διαβάσει η μάνα της την κακοποίησή της.

 

 

Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.


Πρώτη δημοσίευση:https://www.culturebook.gr/afieromata/afieromata-2022-menu-separator/logotexnia-kai-koinoniki-pragmatikotita/marouso-athanasiou-eikona-sou-eimai-koinonia-kai-sou-miazo.html

το βιβλίο των ονείρων - Monika Herceg

 

άμα δεν καθόμαστε καλά

η μάνα μάς φοβερίζει

 

γκριζότριχοι με κοφτερά δόντια άγριοι

πεινασμένοι αφηνιασμένοι

λυσσασμένοι λύκοι

με ματωμένες μουσούδες

θα μας κυνηγήσουν

 

βρέχω το κρεβάτι μου

με ιδρώτα και ούρα

στους εφιάλτες μου

τους πέφτουν τα δόντια

και η μάνα λέει

πως δεν μπορεί παρά να σημαίνει

ότι κάποιος

θα πεθάνει

πάλι


Πρώτη δημοσίευση: https://1-2.gr/2023/01/25/arhikes-syntetagmenes-ths-monika-hertsegk/?fbclid=IwAR34ZfGLxX1tBHVvYX__VGWC5XBsW5au6vZTUTcjh1NS3QaNEb7ydCe6eZA

οι φούρκες - Monika Herceg

 

αν ο χειμώνας είναι αρκετά κρύος

τα σκυλιά του χωριού παγώνουν και τα κοκαλιάρικα σώματά τους

μοιάζουν με εκθέματα μουσείου για μήνες

αν φυσήξει τσουχτερός άνεμος

τους πέφτουν οι ουρές

και στέκουν κατακρεουργημένα

 

σε τέτοιους χειμώνες αγέλες

λύκων κατεβαίνουν από τα βουνά

γιατί δεν υπάρχουν σκύλοι να ειδοποιήσουν

σε τέτοιους χειμώνες

οι φούρκες πολλαπλασιάζονται στα τζάκια

και μολύνουν τους χωρικούς σαν εποχική γρίπη

 

η γιαγιά λέει ότι πάντα έτσι ήταν

οι φούρκες χώνονται στο στόμα σου όταν δεν το περιμένεις

ύστερα μετά τα μεσάνυχτα πηγαίνουν από τη μια λυκοφωλιά στην άλλη

και τα παιδιά των λύκων μεγαλώνουν στις μήτρες των γυναικών

 

δεν πρέπει να ξεγελαστούμε λέει η γιαγιά

απ’ τα παιδικά πρόσωπα που φοράνε

το λυκίσιο μέσα τους μεγαλώνει πιο γρήγορα απ’ το ανθρώπινο

αργά ή γρήγορα

θα δαγκώσουν


Πρώτη δημοσίευση: https://1-2.gr/2023/01/25/arhikes-syntetagmenes-ths-monika-hertsegk/?fbclid=IwAR34ZfGLxX1tBHVvYX__VGWC5XBsW5au6vZTUTcjh1NS3QaNEb7ydCe6eZA

κληρονομικές ασθένειες - Monika Herceg

 

μια σούστα κάτι δαχτυλίδια και μερικά νομίσματα

φάνηκαν στην ακτινογραφία του στομαχιού της γιαγιάς

κοιτούσαμε ώρα την εικόνα χωρίς να καταλήγουμε

αν η τρέλα είναι κληρονομική ή την κολλάς

 

για χρόνια μετά δεν μας πλησίαζε

ήταν μισή γιαγιά μισή ελαφίδα

με λασπωμένες οπλές

φοβόμασταν ότι θα μας λέρωνε τα ρούχα

θα φύτευε μέσα μας φθινοπωρινούς σπόρους

που θα μας κάλυπταν σαν ζιζάνια

 

κρατώντας τους όρκους του πατέρα μου

πίσω απ’ τον αφαλό της

μου είπε πως είχε πάει με πολλά αγόρια κι ελάφια

μια φήμη λέει ότι μια φορά την βρήκαν

μέχρι και με τον παπά

δίπλα στο ρυάκι


Πρώτη δημοσίευση: https://1-2.gr/2023/01/25/arhikes-syntetagmenes-ths-monika-hertsegk/?fbclid=IwAR34ZfGLxX1tBHVvYX__VGWC5XBsW5au6vZTUTcjh1NS3QaNEb7ydCe6eZA

 

οι θάνατοι των κουνελιών - Monika Herceg

 

φυλάξαμε προσεκτικά τον θάνατο μέσα στα ζώα

τα ταΐσαμε άχυρο και φρεσκοκομμένο γρασίδι

ύστερα αφαιρέσαμε τον θάνατο από μέσα τους ανώδυνα

με μία μόνο χαρακιά κάτω απ’ τον λαιμό

 

τα δέρματα των κουνελιών τεντώνονταν πάντα στη γέρικη καρυδιά

σαν τεράστιο πανωφόρι

και δίπλα στο γούνινο κοστούμι

οι μύες που ξεγυμνώναμε

μας κάρφωναν με το βλέμμα ντροπιασμένοι

και λικνίζονταν με το φύσημα του ανέμου

 

η μητέρα βρήκε το σώμα του πατέρα

άκαμπτο δίπλα στο κλουβί των κουνελιών

ένα πρωινό του σεπτέμβρη

με την υποψία του αξιώματος

που σπάνια έχουμε στο μυαλό μας

 

ο θάνατος που ταΐζουμε στους άλλους

καμιά φορά

γυρίζει πίσω


Πρώτη δημοσίευση: https://1-2.gr/2023/01/25/arhikes-syntetagmenes-ths-monika-hertsegk/?fbclid=IwAR34ZfGLxX1tBHVvYX__VGWC5XBsW5au6vZTUTcjh1NS3QaNEb7ydCe6eZA